For Filipino Readers Series #3

Ina, Para sa Iyo Ito

A poetry for mothers

Ako ay naglalakad sa isang parke

Hindi ko alam kung saan ako dadalhin

Ng aking mga paang nagtataka

Kung sa iyong buhay

Ano nga ba ang aking halaga

Nasulyapan ko ang isang batang may kasamang matandang babae

Nasa pitong taon, naglalaro sa duyan,

May hawak na libro, tinutulak nang marahan

na para bang ang bata’y walong buwan pa lamang

Marahan. Napaisip ako bigla

Oo nga, marahan mo akong paangat na hinawakan

Noong mga panahong ako’y tumigil lumaban

Nawalan ng pag-asa, ngunit sinabi mo, “anak, isa pa”

Kaya ako’y bumangon at muling hinarap ang mundong mapanghamon

Pagkatulak ng babae sa batang nasa duyan,

Nalaglag ang sapatos nito

Tinigil niya ang ugoy, kinuha ito at muling nagpatuloy

Tinigil. Napaisip ako bigla.

Oo nga, tinigil mo ang mga sarili mong gusto

Upang mga hilig ko’y lubos na maibigay mo

Kinalimutan mo ang iyong sarili,

Para lang mabigyan kami ng buhay na kawili-wili

Hindi ka nagreklamo noong dumating ang panahon

Na ang kaning isusubo mo na ay inalok mo pa nang mahinahon

Umalis ang mag-ina sa parke nang masaya

Dala-dala ang ala-alang kanilang  ginawa

Magkahawak kamay silang naglakad

Patatalon-talon ang bata hawak ang librong malapad

Libro. Napaisip ako bigla.

Oo nga, ikaw ang unang nagturo sa’kin

Magbilang, bumasa at sumabay sa tugtugin

Sa bawat paghaplos ng kamay mo sa aking panulat

Mundo kong madilim, iyong naimulat

Ngayong ako’y malaki na,

Regalong edukasyon, hindi hahayaang mawala

Magsisikap ako para sa inyo

Dadating ang panahon, kayo’y tatayo sa entablado

Kasabay ng paglaho ng mag-ina,

Ganun din naglaho ang aking pagtataka

Sa libro na may maraming pahina,

Ikaw ang bida sa kwento kong may kwenta

Ikaw Inay, ang ilaw ng tahanan

Nagsilbing gabay sa madilim na daanan

Hindi mo ako binitawan

Sa mga panahong ako’y nagkukulang

Bagkus niyakap mo ako at pinaramdam mo

Na sa mundong ito, magkasama tayong tatakbo

Tatakbo. Napaisip ako bigla.

Oo nga pala, nanjan ang Diyos upang gabayan ka

Ang takbuhin na mayroon ka, hindi mo haharapin mag-isa

Nandito ako, kaagapay mo, aakay sa’yo

Sa pagkulubot ng iyong balat,

Pagputi ng buhok at mata’y hirap nang idilat,

Ang halagang pinaramdam mo sa’kin

Ang siyang isusukli sa’yo habang ika’y kapiling

Kaya Ina, para sa iyo ito,

Maraming Salamat, sigaw ng puso ko.