For Filipino Readers Series #2

Ano ang Awit ng Buhay Mo?

Sa’yo ako ay sadyang nagpapasalamat

Pagkat Ikaw kailanman sa akin ay tapat

Hindi Mo ako iniwan, kinalimutan, ni pinabayaan

Kaya heto ako, nasa Iyong harapan, mukha Mo’y gusto kong masilayan

Patuloy akong sasayaw ng todo at aawit kahit wala sa tono

Walang sama ng loob, poot, ni galit sa aking puso

Sa piling Mo ako’y masaya

Masaya, na wari ba’y walang lungkot at kaba

Kaya ako’y nawiling manatili at nangakong magiging masigla

Ngunit dumating ang mga unos at bagyo,

Nanlambot ako at biglang natakot sa mga ito

Nakain ako ng dilim, nawala ang aking mga sinabi

Lumubog ako sa dagat, pananampalataya ko wari ba’y nawasak

Sabi ng mundo, hindi ko raw kaya

Sabi ng mundo, ako daw ay bata pa

Sabi nila, wala naman na daw akong pag-asa pa

Kaya sabi ko Sa’yo, “pwede naman dibang iba?”

Dagdag ko, “hindi ko naman kaya, diba?”

Ngunit sabi Mo, “Anak heto Ako,

Sasamahan kita sa’n ka man magpunta”

Sabi Mo, “hawakan mo ang kamay Ko, kasama kita”

“Sabay nating harapin ang landas na madilim, dahil mahal kita, mahal na mahal kita”

Hanggang sa huli, hindi Ka sumuko, inakay Mo ako, ang mga mata ko’y minulat Mo at ako’y biglaang nakakita

Akala ko iniwan mo ako dito mag-isa

Akala ko, ubos na ang aking pag-asa

Akala ko lang pala, kasi nandyan Ka

Inakay mo ako sa landas na maginhawa

Inahon mo ako sa dagat ng problema

Salamat! Salamat oh Diyos, sa Iyong ginawa

Salamat dahil binigyan Mo ako ng himala

Ngayon ako’y walang kinatatakutan

Kasi sabi mo, “Anak kaya mo naman yan”

Lakas na galing Sa’yo,

Salamat oh Panginoon ko,

Ako’y aawit ng papuri

Pagkat sa buhay ko, Ikaw’y mabuti

Mga pangako Mong hindi Mo binigo

Walang kahit isang alam ko’y napako

Hawakan Mo ang buong buhay ko,

Nang ang hinaharap ko’y sa mabuti ang tungo